Naczelny Sąd Administracyjny ogłosił dzisiaj wyrok ws. III FSK 4141/21, III FSK 4248/21 i III FSK 4249/21, w którym oddalił skargę kasacyjną m. st. Warszawy i Związku Miast Polskich od wyroków Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 27.01.2021 r. w sprawie o sygn. III SA/Wa 868/20, III SA/Wa 866/20 i III SA/Wa 865/20, stwierdzających nieważność uchwał Rady m. st. Warszawy z dnia 12 grudnia 2019 (nr XXIV/671/2019 i XXIV/676/2019) i 16 stycznia 2020 r. (nr XXV/728/2020 r.) ustalających nowe zasady i stawki opłat z tytułu gospodarowania odpadami komunalnymi. Uchwały te od 1 marca 2020 r. wprowadziły nowe zasady ustalania opłat oraz stawkę miesięcznej opłaty za wywóz śmieci w wysokości 65 zł od gospodarstwa domowego w budynku wielorodzinnym i 94 zł w budynku jednorodzinnym, co dla mieszkańców stolicy oznaczało drastyczny wzrost opłat za wywóz śmieci.
W lutym ubiegłego roku Robotnicza Spółdzielnia Mieszkaniowa „Praga” zaskarżyła ww. uchwały Rady m. st. Warszawy, podnosząc, że wprowadzone podwyżki dla wszystkich gospodarstw domowych średnio sięgnęły około 250%. Najdotkliwszą – aż 6,5-krotną podwyżkę – odczuły gospodarstwa jednoosobowe płacące wcześniej 10 zł. Są to głównie osoby starsze, znajdujące się na emeryturze i otrzymujące zazwyczaj niskie dochody. Wskazała również jako niesprawiedliwe i nieuzasadnione społecznie przyjęcie jednakowej stawki od każdego gospodarstwa domowego. Takie rozwiązanie opiera się na założeniu, że wszystkie gospodarstwa domowe, niezależnie od liczby osób je tworzących produkują takie same ilości odpadów. Jest to oczywistą i rażącą nieprawdą. Przyjęty przez Radę Miasta Stołecznego Warszawy sposób rozliczania kosztów wywozu odpadów nie miał nic wspólnego z faktycznymi kosztami odzwierciedlającymi rzeczywiste ilości odpadów powstających w poszczególnych gospodarstwach domowych.
Przyjęta przez miasto forma rozliczania miała charakter podobny do tzw. „janosikowego”. Mieszkańcy gospodarstw jednoosobowych produkujący relatywnie mało odpadów dokładali się do kosztów wywozu odpadów z lokali zamieszkałych przez kilka osób produkujących więcej odpadów. W skardze zarzuciliśmy również brak odpowiednich kalkulacji finansowych uzasadniających wysokie podwyżki.
Miasto St. Warszawa złożyło skargi kasacyjne od ww. wyroków WSA, wnioskując jednocześnie o podjęcie przez NSA uchwały w składzie 7 sędziów w sprawie wykładni przepisów odnoszących się do kwestii różnicowania stawek w przypadku wybrania metody ustalania opłat za śmieci od gospodarstwa domowego.
Naczelny Sąd Administracyjny nie podzielił argumentacji Miasta zawartych w skardze. Wyrok NSA jest ostateczny. W naszej ocenie, Miasto St. Warszawa powinno teraz podjąć czynności w kierunku rozliczenia się z mieszkańcami Warszawy z tytułu niesłusznie pobranych opłat.
Przypominamy również, że w dniu 8 lipca 2021 r. WSA w Warszawie stwierdził nieważność uchwał Rady m. st. Warszawy wprowadzających od kwietnia 2021 r. kolejne podwyżki opłat oraz nowe zasady ich ustalania, tym razem w oparciu o metodę od zużycia wody w budynku. Miasto St. Warszawa wniosło od w/w wyroków skargi kasacyjne do NSA, które obecnie oczekują na rozpoznanie.